تهران میدان جنگ معلولان
پیاده‌روهای این شهر، مخصوصا پیاده‌روهای محله‌های قدیمی، گویا از گذشته بخشی از ملک مغازه‌های کوچکی بوده‌اند که برای جذب مشتری‌هایشان ویترین را در پیاده‌رو پخش کنند.
جهان صنعت نوشت:مرد به زحمت ویلچیرش را در پیاده‌رو به جلو می‌راند و این زحمت و دشواری ناگهان به بن‌بست می‌رسد.میوه‌فروشی و مرغ‌فروشی دیوار به دیوار هم مغازه دارند و گویا پیاده‌رو نیز بخشی از مغازه‌شان باشد. میز بزرگی برای پاک کردن مرغ‌ها و صف خریداران مرغ بخشی از پیاده‌رو را اشغال کرده و بخشی دیگر را جعبه‌های کوچک و بزرگ میوه‌فروشی به خود اختصاص داده است. مردی که روی ویلچیر نشسته بود، از مردم کمک خواست و به دشواری از بن‌بستی که محل عبور عابران است، گذر کرد.
پیاده‌روهای این شهر، مخصوصا پیاده‌روهای محله‌های قدیمی، گویا از گذشته بخشی از ملک مغازه‌های کوچکی بوده‌اند که برای جذب مشتری‌هایشان ویترین را در پیاده‌رو پخش کنند. تعمیرگاه‌های ماشین و تعویض روغنی‌ها هم سال‌هاست چنین روندی را پیشه کرده‌اند. تعجب‌آور اما روندی است که مدیران شهری در پیش گرفته‌اند. چگونه ممکن است در مقابل همه سدمعبرهایی که در سطح شهر شاهد آنیم مدیران شهری هیچ واکنشی نشان ندهند.
علاوه بر عملکرد مغازه‌دارها که به نظر می‌رسد ماموران سد معبر شهرداری نسبت به آن سکوتی طولانی در پیش گرفته‌اند و به جای آنها با دستفروشان دائم، تحت عنوان سد معبر برخورد می‌کنند. پارک کردن خودروها در محل پارک ممنوع و گذر پیاده‌روها و ساختمان‌سازی‌هایی که کوچه و خیابان را به تعطیلی می‌کشانند نیز راه را بر عابران می‌بندند. اگر از نظر جسمی سلامت کافی داشته باشید و راه رفتن برایتان دشوار نباشد هم دچار مشکل خواهید شد، چه برسد به آنکه معلولیتی داشته باشید. آن وقت بین این همه موانع و پیچ و خم گرفتار می‌شوید.
کودکان، معلولان و سالخوردگان در گروه افرادی هستند که بیش از دیگر شهروندان در آشفتگی پیاده‌رو به مخاطره می‌افتند؛ گروهی که حتی اگر همه معیارهای ساخت‌وساز و مدیریت شهری هم بر سر جای خود باقی مانده باشند، بیش از دیگران باید مورد توجه قرار گیرند. حال آنکه این گروه در ساخت‌وساز و چیدمان پایتخت به طور کلی به فراموشی سپرده شده‌اند. حاصل این بی‌توجهی نیز آسیب‌های مکرری است که به آنها وارد می‌شود.حال تصور کنید زندگی چه رنگ و بویی دارد برای معلولانی که هیچ امکانات رفاه شهری که ندارند هیچ، جابه‌جایی عادی در شهر نیز برای آنها مختل می‌شود. استفاده از مترو، اتوبوس، گذر کردن از خیابان و همه مواردی که روزمره با سلامت کامل هم به دشواری از آن بهره خواهید برد برای این گروه چنان در هم تنیده است که گاهی ترجیح می‌دهند از خانه خارج نشوند. کمااینکه همین چند روز قبل رییس انجمن حمایت از حقوق معلولان اعلام کرد بسیاری از کودکان معلول به دلیل دشواری ایاب و ذهاب از تحصیل باز می‌مانند و نمی‌توانند درس بخوانند.
زندگی شهری و جابه‌جایی در تهران شرایطی را برای معلولان و سالخوردگان ایجاد کرده است که گاهی در صحبت‌هایشان شهر را به میدان جنگ تشبیه می‌کنند؛ میدان جنگی که موتورسوارها در آن با نهایت سرعت ویراژ می‌دهند، خودروها در خیابان‌های فرعی بی‌محابا گاز می‌دهند، ساختمان‌ها تخریب شده‌اند، پیاده‌رو‌هایی که با انواع و اقسام خودخواهی آدم‌ها و عدم رعایت حقوق مردم، بسته می‌شوند و جوی‌های آبی که پل ندارند تا عابران از آن گذر کنند.