بطورکلی عفونتهای ادراری یکی از نگرانی های مهم افراد مبتلا به آسیب های نخاعی محسوب می شوند. امروزه، آنتی بیوتیک های زیادی وجود دارند که با استفاده از آنها، همراه با کنترل مناسب دفع ادرار وافزایش آگاهی در زمینه پیشگیری از عفونت ها، تعداد مرگهای ناشی از عفونت های ادراری رو به کاهش گذاشته است. دستگاه ادراری سه کار مهم را بعهده دارد. اولین وظیفه آن تشکیل ادرار توسط کلیه ها است. سپس ادرار تشکیل شده از طریق میزنای ها به درون مثانه ریخته و در آنجا جمع می شود و در نهایت دفع ادرار از بدن انجام می شود. بعد از آسیب نخاعی، بعضی از قسمتهای دستگاه ادراری فعالیتهای طبیعی خودرا انجام می دهند ولی مثانه و ماهیچه های اسفنکتر جهت انجام فعالیتهای خود نیازمند ارتباط بامغز هستند. بنابراین بعد از آسیب به نخاع، معمولا مغز نمی تواند پیامها را از طریق نخاع دریافت و ارسال نماید . به همین جهت اکثر افراد نخاعی کنترل ارادی مثانه و ماهیچه های اسفنکتر خودرا از دست می دهند، بطورکلی مشکل این است که ادرار بوسیله کلیه ها تشکیل و به داخل مثانه ریخته می شود، ولی به هیچ وجه متوجه نمی شویم که آیا ادرار می خواهد از مثانه خارج شود یا خیر.
با توجه به اهمیت بالای این مسئله و اینکه عدم دفع طبیعی ادرار می تواند منجر به عوارض جدی حتی مرگ افراد شود بهتر است یک فرد آسیب نخاعی برنامه ای را برای تخلیه مثانه و دفع ادرار خود داشته باشد.
برنامه مناسب دفع ادرار بستگی به فاکتورهای زیادی دارد که از فردی به فرد دیگرمتفاوت است پس بهتر است شما و پزشکتان طبق شرایط فردی خودتان تصمیم بگیرید که بهترین برنامه برای شما چیست.
بطورکلی روشهای زیادی وجود دارند،ولی رایج ترین برنامه های دفع ادرار که مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از : روشهای خارجی یا استفاده ازسوندهای کاندومی، استفاده ازانواع سوندهای مختلف مانند: سونداژ های متناوب ، سونداژهای دائمی، سوند فوق عانه
و اما چه باید کرد؟
- اولین اقدام این است که افراد نخاعی بایستی در طول زمانهای بیداری خود وحداقل هر 3 تا 4 ساعت ،یک برنامه منظمی را برای تخلیه ادرار خود داشته باشند. - با توجه به گنجایش مثانه که می تواندتنها 13تا16 اونس (تقریبا"368تا459گرم) ادرار را در خود نگه دارد. احتمالا می توانید هر ساعت در حدود 4 یا 5 اونس (113تا 142 گرم) مایعات بنوشید. - بایستی با مصرف مایعات بیشتر مثانه خودتان را نیز بیشتر تخلیه کنید، نوشیدن آب کمک می کند تا باکتریها به بیرون از بدن جاری شوند. - رعایت بهداشت در پیشگیری از عفونتها اهمیت بالایی دار، سعی کنید وسایل مراقبت ادراری را تمیز نگه داشته و دستها و پوست خود را قبل و بعد از سونداژ با آب و صابون بشوئید. - نوشیدنی هایی مانند نوشابه های قنددار، کافئین دار را محدود کنید، این مسئله به پیشگیری از عفونتها کمک خواهدکرد. چراکه این نوشیدنی ها باعث می شوند که بدن آب را جذب نموده و باعث محدودیت تولید ادرار در کلیه ها می گردند. لازم است به این نکته نیز توجه کنید که هر عفونتی در مراحل اولیه خود علائمی دارد. مثلا : - وجود رسوب یا مخاط در ادرارتان که امکان دارد باعث شوندادرار شما تیره بنظر برسد. - بوی بد ادرار - وجود خون در ادرار خون علائم عفونتهای ادراری : - تب - احساس سرما - تهوع - سردرد - افزایش اسپاسم - درد بیش از حد معمول یا احساس سوزش و ..... درصورتیکه هر یک از علائم مذکور را داشته باشید، لازم است که جهت درمان به پزشکتان مراجعه نمائید. طبیعی است که افراد نخاعی، همواره در ادرار خودمقداری باکتری خواهندداشت،ولی هیچ علامت یا نشانه ای از عفونت های دستگاه ادراری درآنها دیده نمی شود. تحقیقات نشان می دهد که این افراد معمولا" نیاز به مصرف هیچ نوع آنتی بیوتیکی ندارند ،مگر اینکه علائم بیماری آنهاشروع شود.ازسوی دیگر مصرف بیش ازحدآنتی بیوتیک هانیز اجازه می دهد که باکتریها نسبت به داروها مقاوم شده و خیلی سخت تر از بین بروند. به صورت کلی پیشنهاد می شود حداقل سالی یکبار معاینه کامل شوید تا از وجود عفونتهای ادراری مطمئن شوید.
